یک سلول خورشیدی چند کریستالی که به عنوان سلول خورشیدی چند کریستالی نیز شناخته می شود، معمولاً از چندین کریستال (دانه) سیلیکون با اندازه های مختلف در ساختار سلول تشکیل شده است. در اینجا به ساختار و ترکیب آن می پردازیم:
ویفر سیلیکونی: مانند تمام سلول های خورشیدی، سلول های خورشیدی پلی کریستالی در درجه اول از سیلیکون، یک ماده نیمه هادی تشکیل شده اند. ویفر سیلیکونی به عنوان پایه ای عمل می کند که سلول بر روی آن ساخته شده است.
سیلیکون پلی کریستالی: در سلول های خورشیدی چند کریستالی، سیلیکون مورد استفاده مانند سلول های تک کریستالی یک ساختار بلوری واحد و یکنواخت نیست. در عوض، از چندین کریستال یا دانه های سیلیکونی تشکیل شده است که در طول فرآیند تولید با هم ذوب می شوند. این دانه‌ها به‌طور تصادفی جهت‌دار هستند و در نتیجه ظاهری دانه‌دار یا بافت دارند.
تماس جلو: یک لایه رسانای شفاف روی سطح جلویی ویفر سیلیکونی اعمال می‌شود تا نور خورشید از آن عبور کند و در عین حال جمع‌آوری جریان الکتریکی تولید شده توسط سلول خورشیدی را تسهیل کند.
اتصال P-N: یک اتصال در داخل ویفر سیلیکونی با دوپ کردن سطح با انواع مختلف مواد ناخالص تشکیل می شود تا یک ناحیه نوع P (مثبت) و یک نوع N (منفی) ایجاد شود. این اتصال برای تولید الکتریسیته هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید بسیار مهم است.
پوشش ضد انعکاس: یک پوشش نازک ضد انعکاس اغلب روی سطح جلوی سلول خورشیدی اعمال می شود تا انعکاس نور خورشید را به حداقل برساند و جذب نور را به حداکثر برساند.
تماس پشتی: یک شبکه یا لایه فلزی روی سطح پشتی ویفر سیلیکونی اعمال می شود تا جریان الکتریکی تولید شده توسط سلول را جمع آوری کرده و آن را به مدار خارجی هدایت کند.
کپسوله سازی: کل سلول خورشیدی در یک لایه محافظ شیشه یا پلاستیک محصور شده است تا از آن در برابر عوامل محیطی مانند رطوبت، گرد و غبار و آسیب های مکانیکی محافظت شود.
به طور کلی، ساختار a سلول خورشیدی پلی کریستالی در مقایسه با انواع دیگر سلول های خورشیدی، مانند سلول های لایه نازک یا ناهمگونی، نسبتاً ساده است. با این حال، کارایی و عملکرد آن تحت تأثیر عواملی مانند کیفیت مواد سیلیکونی، فرآیند ساخت و طراحی سلول قرار دارد.3
