این تولید برق فتوولتائیک سیلیکون کریستالی زنجیره صنعت را می توان تقریباً به چهار پیوند تقسیم کرد که عبارتند از تولید مواد خام سیلیکون کریستالی، برش ویفر سیلیکونی، ساخت و مونتاژ سلول و یکپارچه سازی سیستم با توجه به ترتیب فرآیند تولید.
ساختار هزینه هر تولیدکننده با توجه به شرایط خاص خود متفاوت است، اما هزینه های اصلی استهلاک سیستم، انرژی و مواد اولیه سیلیکون به طور کلی است که مجموعا حدود 80 درصد از کل هزینه پلی سیلیکون را تشکیل می دهند. از تاریخ گذشته، کاهش سرمایه گذاری در سیستم و مصرف برق عامل اصلی کاهش هزینه بوده و سهم مواد و نیروی کار در کاهش هزینه نسبتاً ناچیز است. با همگرایی سطوح فناوری سازمانی، هزینه های پایین ضریب انرژی به رقابت اصلی شرکت های پلی سیلیکونی تبدیل شده است. با توجه به اینکه کنترل دولت بر نیروگاه های خود تأمین شده در مناطق مرکزی و شرقی به طور فزاینده ای سخت تر می شود، شرکت های بزرگ بیشتری تصمیم می گیرند ظرفیت تولید جدید را در مناطق مرکزی و غربی مستقر کنند. به عنوان مثال، GCL-Poly و Tongwei Co., Ltd. برنامه های توسعه در مقیاس بزرگ دارند. از نظر مواد اولیه سیلیکون، تا پایان سال 2016، سیلیکون در صنعت پلی سیلیکون داخلی در حال حاضر در سطح پایینی قرار داشت. با بهبود سطح هیدروژناسیون و افزایش بازیابی و میزان استفاده از محصولات جانبی، انتظار می‌رود که قیمت در آینده کاهش بیشتری پیدا کند. اگرچه به دلیل تأثیر نظارت بر حفاظت از محیط زیست، قیمت سیلیکون فلزی از نیمه دوم سال 2017 به سرعت افزایش یافته است. اما در دراز مدت، عرضه نسبتاً کافی است و قیمت همچنان به صورت چرخه ای در نوسان خواهد بود.
ویفرهای سیلیکونی مواد اولیه اصلی برای تولید سلول های سیلیکونی کریستالی هستند. یک شرمساری بزرگ در زمینه برش ویفر سیلیکونی این است که تحت فشار بالادست و پایین دست است. شرکت های پلی سیلیکونی بالادستی حاشیه سود ناخالص بالایی دارند (اشاره به شرکت های سنتی پلی سیلیکون)، تمرکز بالای ظرفیت تولید و قدرت چانه زنی قوی، در حالی که تولیدکنندگان تراشه های پایین دستی به طور فعال فناوری تولید انرژی لایه نازک را برای کاهش استفاده از ویفرهای سیلیکونی توسعه داده و به کار می برند. پس از اجرای سیاست جدید 531، اگرچه این سیاست کاهش خواهد یافت، اما روند کلی ارتقای برابری شبکه تغییر نخواهد کرد. فشار از بالادست و پایین دست با هم به صنعت برش ویفر سیلیکونی منتقل می شود و فضای سود شرکت های این صنعت را بیشتر فشرده می کند.
تولید سلول و ساخت قطعات ارتباط نزدیکی با هم دارند و بیشتر تولیدکنندگان سلول در ساخت قطعات مشارکت دارند و مستقیماً با یکپارچه‌سازهای سیستم پایین دستی روبرو هستند. چین 54 درصد از تولید جهانی قطعات را به خود اختصاص داده است و تعداد قابل توجهی از تولیدکنندگان سلول‌ها را مستقیماً به اروپا صادر می‌کنند که توسط سازندگان قطعات داخلی مونتاژ و فروخته می‌شوند. بنابراین، اینکه آیا بازار جهانی صنعت فتوولتائیک بهبود می‌یابد یا خیر، مستقیماً بر سود تولید سلول و قطعه‌سازی تأثیر می‌گذارد.
رشد صنعت فتوولتائیک در نهایت در گسترش مستمر ظرفیت نصب شده فتوولتائیک و افزایش مستمر نیروگاه های فتوولتائیک و BIPV منعکس می شود که مبتنی بر سودآوری معقول عملیات نیروگاه فتوولتائیک است. در حال حاضر بازار جهانی فتوولتائیک چنین پایه ای ندارد و تنها می تواند به یارانه های دولتی متکی باشد. ایستگاه های برق فتوولتائیک بازار محور و عملیات BIPV اهداف توسعه میان مدت صنعت فتوولتائیک هستند. با این حال، در حال حاضر، پس از کسر یارانه ها، اکثر عملیات نیروگاه های فتوولتائیک داخلی سودآور نیستند. در مرحله بعد، تعدیل سیاست های ملی مانند یارانه های فتوولتائیک و تغییر قیمت برق صنعتی و تجاری تاثیر بسزایی در توسعه صنعت خواهد داشت.
